عملیات مرصاد آخرین عملیات هشت سال دفاع مقدس بود و پایانی افتخارآفرین برای هشت سال مقاومت ملت غیور ایران و سقوطی جاویدان را برای منافقین رقم زد.
در دومین روز مرداد ماه سال ۱۳۶۷، منافقین کوردل با همکاری و پشتیبانی حزب بعث و نیروی هوایی ارتش عراق، عملیات سه روزه ای را علیه ملت ایران و برای فتح تهران با عنوان “فروغ جاویدان” از مرز خسروی آغاز کردند.
در این عملیات در ابتدا نیروهای ویژه بعثی که از قبل خطوط مرزی را شکسته و تا سرپل ذهاب پیشروی کرده بودند، متعهد شدند از طریق توپخانه و بمباران هوایی منافقین را تا رسیدن به مقصود پشتیبانی کند.
نیروهای مهاجم منافق با استعداد حدود پنج هزار نیروی مسلح در قالب ۳۲ تیپ که هر تیپ با ۱۵۰ نفر تدارک دیده شده بود، در این روز حمله به مرزهای ایران را جهت به اصطلاح فتح سه روزه تهران از مرز خسروی آغاز کردند.
در پی این حمله نیروهای مهاجم در ساعت ۱۴و ۳۰ دقیقه سوم مرداد شهر سرپل ذهاب و در ساعت ۱۸ شهر کرند غرب و شهر اسلام آباد را در ساعت ۲۰ تصرف کردند سپس حرکت سریع به سمت کرمانشاه را آغاز کرده تا به گردنه چهارزبر یا همان تنگه مرصاد رسیدند.
پس از کسب اطلاع دقیق از حضور گروهک نفاق که ۱۵۰ کیلومتر وارد خاک ایران اسلامی شده بودند فراخوان صورت گرفت و بخشی از نیروهای درگیر در مرز جنوب و غرب در داخل کشور در کرمانشاه تجمع کردند.
پیشروی منافقین تنها تا تنگه چهارزبر بیشتر ادامه نداشت و رزمندگان دلاور و مردم غیور ایران اسلامی به ویژه خطه مرزنشین کرمانشاه همچون سدی در این تنگه به کمین نشستند تا عملیات فروغ جاویدان منافقین را برای همیشه به سقوط و شکستی جاویدان برای آنها تبدیل کنند.
همزمان با حرکات مذبوحانه منافقین در جلسه ای که در شورای عالی دفاع در شهر کرمانشاه تشکیل شد، تنگه چهارزبر در ۳۴ کیلومتری کرمانشاه بدلیل دارا بودن شیارها و ارتفاعات مناسب، بهترین نقطه برای جلوگیری از حرکت و اضمحلال منافقین مسلح شناخته شد و این تنگه به عنوان خط اصلی پدافند انتخاب و تقویت شود.
بلافاصله پس از جلسه لشکر ۸۱ زرهی در تنگه مستقر و با الحاق نیروهای لشکر ۳۲ انصارالحسین (ع) و ۲۷ محمد رسول الله (ص) از سپاه پاسداران، ستون نفاق در دشت حسن آباد زمینگیر شدند.
سپس فرمان عملیات مرصاد با رمز “یا علی ابن ابیطالب” صادر شد، براین اساس یک ستون به طول چهار کیلومتر مسلح به توپ، تانک، نفربر، تفنگ ۱۰۶، خودروهای سنگین حامل مهمات و سایر ادوات نظامی و لجستیکی، جاده دشت حسن آباد را پوشانده بودند که ناگهان صدای غرورآفرین بالگردهای هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران در فضا طنین انداز شد.
بمباران هوایی خلبانان نیروی هوایی چنان دقیق و موثر صورت گرفت که تمام سازمان نظامی منافقین از هم فروپاشید و چند لحظه بعد، بالگردهای کبری هوانیروز از چپ و راست، انبوه نفرات و تجهیزات دشمن را مورد حمله قرار دادند.
عملیات غرورآفرین مرصاد تا دو روز بعد ادامه یافت تا اینکه منطقه به کلی از لوث وجود منافقین پاکسازی شد و بیش از دو هزار و ۵۰۰ نفر از آنان به هلاکت رسیده و بیش از ۴۰۰ دستگاه خودرو، نفربر و تانک آنها منهدم شد و برگ زرین دیگری در تاریخ حماسی هشت سال دفاع مقدس به ثبت رسید.
این عملیات موجب انهدام تمام توان نظامی منافقین شد و تنگه چهارزبر که شهادتگاه برترین فرزندان این مرز و بوم بود ” تنگه مرصاد ” یا کمینگاه نامیده شد.
رژیم عراق نیز با شکست مفتضحانه در این عملیات سرانجام در ۱۵ مرداد ماه سال ۶۷ طی نامه ای به دبیرکل سازمان ملل تمامی شرایط قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفته و تسلیم شد.
بدین ترتیب بود که با عنایت الهی و حماسه آفرینیهای رزمندگان غیور اسلام و مردم همیشه در صحنه ایران اسلامی، پیروزی قاطع و ظفرمندانه ایران در نبرد هشت ساله با رژیم بعثی عراق برای جهانیان به اثبات رسید.
اکنون با گذشت سالها از آن حماسه ماندگار وقتی در جاده کرمانشاه - اسلام آباد سفر می کنید در کیلومتر ۳۴ جاده، در محل تنگه چهارزبر، یادمان شهدای عملیات مرصاد، یادگاری از شهید بزرگوار امیر سپهبد علی صیاد شیرازی احداث شده و یادآور ایثارگریهای فرزندان این ملت در نبرد با منافقین کوردل است.
عملیات پیروزمندانه “مرصاد ” به عنوان یکصد و چهارمین عملیات انجام شده در طول هشت سال دفاع مقدس و هفتادمین عملیات آفندی رزمندگان غیور ارتش اسلام از نظر طراحی، تاکتیک رزمی است و از نظر اجرا نیز میتوان آن را آخرین عملیات بزرگ و پیروزمندانه در جنگ تحمیلی قلمداد کرد.
عَن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
در روایتی طولانی در فضیلت ماه رمضان، از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است:
«فَإِذَا كَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ» ؛و چون شب عید فطر-كه شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل كنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.
«فَإِذَا كَانَتْ غَدَاةُ یوْمِ الْفِطْرِ بَعَثَ اللَّهُ الْمَلَائِكَةَ فِی كُلِّ الْبِلَادِ فَیهْبِطُونَ إِلَى الْأَرْضِ وَ یقِفُونَ عَلَى أَفْوَاهِ السِّكَكِ فَیقُولُونَ یا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ اخْرُجُوا إِلَى رَبٍّ كَرِیمٍ یعْطِی الْجَزِیلَ وَ یغْفِرُ الْعَظِیمَ : ؛
و چون صبح روز عید فرا رسد خداوند فرشتگان را به همه ی شهرها بفرستد. پس در زمین فرود آیند و سر كوچه ها و گذرها بایستند و [ با صدایى كه آن را همه ی آفریده هاى خدا جز جن و آدمیان میشنوند] گویند: اى امّت محمّد! به سوى پروردگار كریم [براى نماز عید] بیرون شوید كه او پاداش فراوان دهد و گناهان بزرگ را بیامرزد.
«فَإِذَا بَرَزُوا إِلَى مُصَلَّاهُمْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِلْمَلَائِكَةِ: مَلَائِكَتِی! مَا جَزَاءُ الْأَجِیرِ إِذَا عَمِلَ عَمَلَهُ؟ قَالَ: فَتَقُولُ الْمَلَائِكَةُ: إِلَهَنَا وَ سَیدَنَا! جَزَاۆُهُ أَنْ تُوَفِّی أَجْرَهُ.» ؛
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد كارگر- چون كار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را كامل پرداخت کنی.
«قَالَ: فَیقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فَإِنِّی أُشْهِدُكُمْ مَلَائِكَتِی أَنِّی قَدْ جَعَلْتُ ثَوَابَهُمْ عَنْ صِیامِهِمْ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ قِیامِهِمْ فِیهِ رِضَای وَ مَغْفِرَتِی » ؛
خداوند عزّ و جلّ فرماید: شما را گواه مى گیرم كه من پاداش روزه ی رمضان و نمازشان را خشنودى و آمرزش خود از ایشان قرار دادم.
و چون سوى محلّ برگزارى نماز عید روند خدا عزّ و جلّ به فرشتگان فرماید: اى فرشتگان من! مزد كارگر- چون كار خود را انجام دهد- چیست؟ عرضه دارند: معبودا و سیدا! این که مزدش را كامل پرداخت کنی
«وَ یقُولُ: یا عِبَادِی سَلُونِی فَوَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا تَسْأَلُونِّی الْیوْمَ فِی جَمْعِكُمْ لِآخِرَتِكُمْ وَ دُنْیاكُمْ إِلَّا أَعْطَیتُكُمْ » ؛
و خداوند [خطاب به بندگان خویش] مى فرماید: اى بندگان من! [هر چه مى خواهید] از من بخواهید كه به عزت و جلال خودم سوگند که امروز در این اجتماع خویش، هر چه براى دنیا وآخرت خود بخواهید عطا مى كنم.
«وَ عِزَّتِی لَأَسْتُرَنَّ عَلَیكُمْ عَوْرَاتِكُمْ مَا رَاقَبْتُمُونِی وَ عِزَّتِی لَآجَرْتُكُمْ وَ لَا أَفْضَحُكُمْ بَینَ یدَی أَصْحَابِ الْخُلُودِ » ؛
و به عزت و جلال خودم سوگند تا وقتی كه مرا مراقب خود بدانید[ و از من بترسید] شما را در پناه مى گیرم و نزد كسانى كه در دوزخ جاودانند رسوایتان نسازم.
«انْصَرِفُوا مَغْفُوراً لَكُمْ قَدْ أَرْضَیتُمُونِی وَ رَضِیتُ عَنْكُمْ » ؛
باز گردید كه آمرزیده شدید همانا مرا خشنود كردید و من از شما خشنود شدم.
«قَالَ: فَتَفْرَحُ الْمَلَائِكَةُ وَ تَسْتَبْشِرُ وَ یهَنِّئُ بَعْضُهَا بَعْضاً بِمَا یعْطِی اللَّهُ هَذِهِ الْأُمَّةَ إِذَا أَفْطَرُوا » ؛
در ادامه میفرماید: پس فرشتگان به خاطرآنچه-که خداوند در روز عید فطر به این امت ارزانى فرموده است- شاد مىشوند و به یکدیگر بشارت داده و تبریك گویند.
(امالی مفید مجلس 27 ص232)
رَوَى جَابِر عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السّلام قَالَ: قَالَ النَّبِی [صلّى اللَّه علیه و آله]:
جابر از امام باقر علیه السّلام روایت كرده كه آن حضرت فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود:
«إِذَا كَانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ: یا أَیهَا الْمُۆْمِنُونَ اغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ» ؛
چون روز اول شوّال فرا مى رسد منادیى ندا مى كند: اى مۆمنان در این صبحگاه بشتابید براى جوائزتان .[كه به پاداش عبادات رمضان میدهند]
ثُمَّ قَالَ: یا جَابِرُ جَوَائِزُ اللَّهِ لَیسَتْ كَجَوَائِزِ هَۆُلَاءِ الْمُلُوكِ ثُمَّ قَالَ: هُوَ یوْمُ الْجَوَائِز
سپس فرمود: اى جابر جوائز خداوند متعال كه مانند جوائز این پادشاهان نیست.آنگاه فرمود: امروز روز جائزه است.(من لا یحضره الفقیه ج1 ص511 ح1478)
همانا خداوند عزّ و جلّ ماه رمضان را میدان مسابقه براى بندگان خود قرار داده است تا با طاعت و عبادت خود براى رسیدن به رضوان و خشنودى خداوند از یكدیگر پیشى بگیرند. پس گروهى در این میدان تاختند و به خشنودى الهى فائز شدند و عدّهاى دیگر عقب افتادند و تقصیر كردند و زیان دیدند.
«نَظَرَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی ع إِلَى أُنَاسٍ فِی یوْمِ فِطْرٍ یلْعَبُونَ وَ یضْحَكُونَ فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ وَ الْتَفَتَ إِلَیهِمْ» :
امام حسن مجتبى علیه السّلام در روز عید فطر گروهى را دید كه مشغول بازى و خنده بودند. پس در حالى كه به آنان اشاره میكرد به اصحاب خویش فرمود:
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضَانَ مِضْمَاراً لِخَلْقِهِ یسْتَبِقُونَ فِیهِ بِطَاعَتِهِ إِلَى رِضْوَانِهِ فَسَبَقَ فِیهِ قَوْمٌ فَفَازُوا وَ تَخَلَّفَ آخَرُونَ فَخَابُوا
همانا خداوند عزّ و جلّ ماه رمضان را میدان مسابقه براى بندگان خود قرار داده است تا با طاعت و عبادت خود براى رسیدن به رضوان و خشنودى خداوند از یكدیگر پیشى بگیرند.
پس گروهى در این میدان تاختند و به خشنودى الهى فائز شدند و عدّهاى دیگر عقب افتادند و تقصیر كردند و زیان دیدند.»
چکیده تحقيق پايانی سطح دو (كارشناسي)
حوزه علميه الزهرا(عليها السلام)
شهرستان شيراز
بررسی تطبیقی آیات جنین در قرآن و علوم نوین
استاد راهنما:
سرکار خانم علوی
استاد داور:
سرکار خانم فلاحزاده
محقق:
سمیه جوکار
زمستان 89
امتیاز : عالی
يكي از زيباترين و شگفت انگيزترين مراحل خلقت انسان دوران جنيني است . دوراني كه اسرار زيادي را در خود نهفته دارد . نتيجه ي پيوند زيباي دو انسان لقاح اسپرم در مرد و اوول در زن و تشكيل نطفه است . نطفه ي ناچيز و پست كه حيات دارد و به همراه خود هزاران ژن را حمل مي كند . نطفه اي كه در آغاز هيچ گونه شكل ، اندام و دستگاه مخصوصي ندارد با سرعت عجيبي هر روز در رحم كه قرارگاه امن الهي است نقش و شكل تازه اي به خود مي گيرد ؛ به گونه اي كه بعد از مدتي توده ي سلولي را تشكيل مي دهد كه تغيير در آن فصل جديدي از آفرينش را آغاز مي كند و زيباترين جلوه هاي عظمت خداوند را به نمايش مي گذارد .
جوانه هاي دست و پا ، صورت ، اعضاء و اندام هاي ديگر بدن شروع به رشد مي كند و دستگاه هاي مختلف بدن ساخته و پرداخته مي شوند . روند ايجاد ادامه دارد به گونه اي كه در چهارماه نخست بارداري همه ي اعضاي بدن به وجود مي آيد .
اما مهم ترين عنايت خداوند بر انسان و فصل برتري انسان و ديگر موجودات زماني است كه خداوند شعور و كمال اشرف مخلوقات را در جنين به وديعه مي گذارد . جنين مي فهمد ، مي شنود ، مي خورد ، مي بيند و از همه مهم تر درك مي كند .
پنج ماه آخر بارداري در حقيقت دوران تكميلي است و همه ي آنچه كه در چهار ماه اول جوانه زدند در پنج ماه بعد تكامل مي يابد به گونه اي كه در زمان تولد نوزاد با تمام ويژگي هاي يك انسان به وجود مي آيد . از همين روست كه خداوند در قرآن كريم بارها به انسان توصيه مي كند كه در بدو خلقت خويش بنگرد. در اين كه زكجا آمده ، براي چه آمده و به كجا خواهد رفت ، تفكر كند، چرا كه خودشناسي مقدمه اي براي خداشناسي است . به واقع مي توان گفت اگر هر انساني خودش را
خوب مي شناخت كه چگونه از همان بدو تولد مورد عنايت خداوند است بيشتر به مقصد و مقصود خويش توجه داشت و بهتر طي طريق مي كرد .
گذر دانشمندان و صاحب نظران عرصه ي دين و علوم پزشكي در اعصار مختلف گوياي اين مطلب است كه انسان هميشه مي خواسته زواياي پنهان زندگي خود را دريابد و به فهم دقيقي از اسرار برسد . از طرفي زماني كه به زيبايي ها و ظرافت ها هستي رسيد حقيقتاً خدا را درك مي كند و زبان به عجز در برابر خداوند مي گشايد . قرآن به عنوان كتابي كه مورد قبول همه است و از طرفي حقايق و اسرار زيادي را در قالبي عميق و بي بديل به بشر عرضه مي دارد مي تواند پايه و اساس براي شناخت قرار گيرد . تأليف صدها كتاب و مقاله در عرصه ي تحولات دوران جنيني و تعابير قرآن گوياي اين مطلب است كه آنچه علم امروز مي گويد نه تنها در تعارض با آيات قرآن قرار نمي گيرد بلكه علوم امروز فقط پرده از اسرار و حقايقي برمي دارد كه صفحات قرآن در خود جاي مي دهد . در حقيقت قرآن و علم بر هم منطبق و مويد يكديگرند .
واژگان كليدي : نطفه ، علقه ، مضغه ، صلصال ، حمامسنون ، سلاله ، ماء مهين ، ماء دافق ، صلب، ترائب ، مني
حضرت رسول صلى الله علیه و آله مىفرمود
شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید. به حقّ آن خدایى كه جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مىكنم كه از پدرم حسین بن على علیهماالسلام شنیدم كه فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین علیه السلام كه هر كه روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا؛ خداوند او را دوست میدارد و در روز قیامت كرامت خود را نصیب او میگرداند و بهشت را براى او واجب میکند.
شیخ از صفوان جمال روایت كرده كه گفت :
حضرت صادق علیه السلام به من فرمود كسانى را كه در اطراف تو هستند را بر روزه گرفتن در ماه شعبان ترغیب کن. گفتم فدایت شوم مگر در فضیلت آن چیزى هست؟ فرمود: بله همانا كه رسول خدا صلى الله علیه و آله هر گاه هلال ماه شعبان را مىدید به مُنادیى امر مىفرمود كه در مدینه ندا مىكرد: اى اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا صلى الله علیه و آله به سوى شما.
ایشان مىفرماید آگاه باشید همانا شعبان ماه من است پس خدا رحمت كند كسى را كه یارى كند مرا بر ماه من یعنى روزه در آن ماه روزه بگیرد.
سپس از حضرت صادق علیه السلام و ایشان از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرد که مىفرمود:
از زمانى كه شنیدم منادى رسول خدا صلى الله علیه و آله ندا كرد در ماه شعبان، ترک نشد از من روزه شعبان و ترک نخواهد شد از من تا مدتى كه حیات دارم ان شاء الله تعالى.
سپس مىفرمود كه روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.
مقام معظم رهبری به کرات از ویژگی های اخلاقی استاد سخن گفته اند .
در اینجا دو مصاحبه از مقام معظم رهبری در مورد شهید مطهری آورده شده که نشان از توجه این استاد شهید به دو بعد عرفانی و سیاسی است :
نماز شب استاد مطهری
ایشان هنگامی که به مشهد آمدند گاهی اوقات به منزل ما وارد می شدند البته ایشان در مشهد آشنا داشتند و جا و مکان هم داشتند منتهی به خاطر علاقه ای که من به ایشان داشتم و خودشان هم این علاقه را می دانستند مستقیما به منزل ما می آمدند.اطاقی که ایشان شبها می خوابیدند با یک در فاصله داشت با اطاقی که من شب می خوابیدم ایشان همیشه وقت خواب مقید بود به خواندن قرآن نیمه شب، صدای ایشان را شنیدم که در هنگام تهجد و نماز شب خواندن گریه می کردند. البته نماز شب خوان زیاد داریم. اما نماز شب خوانی که در آن نیمه شب با آن حال اشک بریزد و گریه کند کم داریم. بعدها از دوستان قدیمی ایشان مثل آقای منتظری و دیگران شنیدیم که ایشان از همان زمان طلبگی هم نماز شب می خوانده و اهل تهجد بوده اند.
مبارزات سیاسی
تا سال ۴۹ و ۵۰ خیلی مسائل انحرافی در محیط مبارزه به چشم نمی خورد. وقتی که منافقین دستشان را رو کردند و نوشته های ایدئولوژیک آنها کم کم پخش شد آقای مطهری بیش از همه حساسیت نشان داد چون من به یاد دارم که در سال ۵۱ تلاش فراوانی شد که امام را وارد کنند که این حرکت جوانها را تایید کنند که به نام « مجاهدین » و … بودند اما امام سخت ابا کردند و یک بار کتابهای مجاهدین را خوانده بودند و گفته بودند اینها همان حرفهای لنین و ارانی است پس حرفهای شما کدام است؟ مرحوم مطهری در معرفی اینها به امام نقش داشتند و خودشان آنقدر حساسیت نشان دادند تا عملا کنار کشیدند و آنوقت مجاهدین ایشان را متهم کردند به اینکه سازشکارند و اهل مبارزه نیستند و حال اینکه کنار کشیدن ایشان حساسیت ایشان را نشان می داد و موثر و مفید هم واقع شد و ایشان در آن موقع کار ایدئولوژیکشان را زیاد کردند. و اثرش این بود که در سه چهار سال بعد حقانیت حرکت ایشان روشن شد و حرکت صحیح اسلامی دوباره از سال ۵۴ رو به رشد رفت و کم کم خط امام تبلور یافت.
منبع: