یکی از آفات مهم در مسیر طلبگی، داشتن دوستان نامناسب است .

مرحوم شهید ثانی در کتاب منیه المرید می فرماید:طلبه باید از معاشرت با افرادی که او را از مسیر تحصیل منحرف می سازند ، خودداری کند. بویژه افراد نامتجانس وبالاخص افراد کم خرد و تن پرور آساکه عمر خویش را به بطالت صرف می نمایند.

طلبه و دانشجو فقط باید با افرادی معاشرت کند که یا خود به آنها سود برساند و یا آنها به او منفعتی برسانند.و اگر احساس می کند به یار و رفیقی نیاز دارد ، رفیقی برای خودش انتخاب کندکه شایسته ، دیندار و باهوش باشد.

امام علی (علیه السلام) :هرکس هم نشینی با او در راه مبارزه با نفست به تو کمکی نکندآن همنشینی  وبال گردن توست اگر بدانی.

غررالحکم به نقل از میزان الحکمه ،ج2،ص3014

امام علی(علیه السلام):هم نشین مانند وصله لباس است بنابراین دوست هم شکل خود را انتخاب کن (ووصله ناجور انتخاب مکن و بدان که)

غررالحکم به نقل از میزان الحکمه ،ج2،ص3010

پیامبراسلام(صلی الله علیه و آله):هرگاه یکی از شما با دوست برادر دینی اش طرح دوستی ریخت باید از نام و نشان و پدر و ایل تبارش مطلع باشد وآن از واجبات دوستی ست والا چنین دوستی احمقانه خواهد بود. بحارالانوار،ج4،ص166

 قالَ الاْمامُ علىّ بن أبی طالِب أمیرُ الْمُؤْمِنینَ (عَلَیْهِ السلام) :

إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَةِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَةِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّیْنِ لِلشَّهادَةِ، وَ عِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ لَیْسَ لَها حِجابٌ دوُنَ الْعَرْشِ.

حضرت امیر المومنین امام علی (علیه السلام) فرمود: پنج موقع را براى دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد ـ فى سبیل اللّه ـ موقع ناراحتى و آه کشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعى براى استجابت دعا نیست

بحارالأنوار: ج 90، ص 343، ح 1.

امام جواد علیه السلام

الْمُؤ مِنُ یَحْتاجُ إ لى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.

مؤ من در هر حال نیازمند به سه خصلت است : توفیق از طرف خداوند متعال، واعظى از درون خود، قبول و پذیرش نصیحت كسى كه او را نصیحت نماید.

(بحار‌الانوار، ج۷۵، ص۳۵۸)

حق امام علی بر امت :

پيامبر صلى ا‏لله‏ عليه ‏و ‏آله و سلم :

حقُّ عليٍّ على هذهِ الاُمّةِ كحَقِّ الوالِدِ على وَلَدِهِ.

حقّ على بر اين امّت همچون حقّ پدر است بر فرزندش.

امالی(طوسی)ص54

ادب مولا علی (علیه السلام):

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه‏ و ‏آله :
اَنـَا اَديبُ اللّه‏ِ وَ عَلىٌّ اَديبى ، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَى‏ءٌ اَبْغَضُ اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ ليُفْسِدُ العَمَلَ كَما يُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛

من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت . در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست ،و همانا آن عمل را ضايع مى‏ كند ، آن‏سان كه سركه عسل را.
مكارم الاخلاق ص 17

مقام محبین علی(علیه السلام):

حضرت زهرا سلام الله علیها:
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛

همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
امالی(صدوق) ص182

رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه‏ و ‏آله :

 
من احب علیا فقد احبنى و من ابغض علیا فقد ابغضنى و من اذى علیا فقد اذانى و من اذانى فقد اذى الله ؛

هر كه على را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر كه على را دشمن بدارد با من دشمنى كرده است و كسی كه على را اذیت كند مرا آزار رسانده و هر كه مرا آزار رساند خدا را آزار نموده است.ریاض النضرة جلد 2 ص 166

حب على بن ابیطالب یأكل السیئات كما تأكل النار الحطب 

دوستى على بن ابى طالب بدیها را میخورد (از بین مى‏برد) همچنان كه آتش هیزم را میخورد (میسوزاند) .تاریخ بغداد جلد 4 ص 194

 
النظر الى وجه على بن ابى طالب عبادة و ذكره عبادة ولا یقبل ایمان الا بولایته و البرائة من اعدائه

عمار و معاذ و عایشه از پیغمبر صلى الله علیه و آله نقل میكنند كه فرمود:

نگاه كردن به صورت على عبادت است و ذكر او عبادت است و ایمان كسى پذیرفته نمیشود مگر به ولایت او و تبرى جستن از دشمنانش.مناقب ابن شهر آشوب جلد 2 صفحه5

 جلسه دفاعیه تحقیق پایانی

” خانم مرضیه الهی»

روز دوشنبه 21 فروردین

ساعت 12

با عنوان

راهکارهای انتقال مفاهیم دینی به کودکان

با راهنمایی استاد محترم

سر کار خانم آهنگران

واحد پژوهش حوزه علمیه الزهرا شیراز