جامعه‌ی اسلامی، بدون بهره‌مندی کشور از نهاد خانواده‌ی سالم، سرزنده و بانشاط، اصلاً امکان ندارد پیشرفت کند. بالخصوص در زمینه‌های فرهنگی و البته در زمینه‌های غیر فرهنگی، بدون خانواده‌های خوب، امکان پیشرفت نیست. پس خانواده لازم است. حالا نقض نشود که شما می‌گویید در غرب خانواده نیست، پیشرفت هم هست. آنچه امروز در ویرانی بنیاد خانواده در غرب روزبه‌روز بیشتر دارد نمودارهایش ظاهر می‌شود، این‌ها اثرش را خواهد بخشید؛ هیچ عجله‌ای نباید داشت. حوادث جهانی و حوادث تاریخی این‌جور نیست که زودبازده و زوداثر باشد؛ این‌ها به‌تدریج اثر خواهد گذاشت؛ کمااینکه تا حالا هم اثر گذاشته. آن روزی که غرب به این پیشرفت‌ها دست پیدا کرد، در آنجا هنوز خانواده سر جای خودش بود؛ حتّی مسئله‌ی جنسیت با همان رعایت‌های اخلاقىِ جنسی - البته نه به شکل اسلامی، بلکه به شکل خاص خودش - وجود داشت. اگر کسی با معارف غربی آشنا باشد، هم در اروپا و هم بعداً در آمریکا این را می‌بیند و مشاهده می‌کند. این مسئله‌ی رعایت‌های اخلاقىِ دو جنس نسبت به یکدیگر، مسئله‌ی حیا، پرهیز از تهمت، این‌ها چیزهایی بود که آن روز وجود داشت. این بی‌بندوباری‌ها و اباحیگری‌ها به‌تدریج در آنجا به وجود آمده. آن روز یک زمینه‌هایی فراهم شد و به اینجا رسید. وضع امروز هم فردای بسیار تلخ و سختی را برای آن‌ها رقم می‌زند.
منبع: دوران جدید عالم( گفتمان انتقادی انقلاب اسلامی در شناخت تجدّد بر اساس بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد‌ظلّه‌العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی، به کوشش سعید اشیری) ، ص197-198 ، انتشارات انقلاب اسلامی.
آمده بالین بابا گوهرِ درّدانه ای بر سر و سینه زند در کنج غربت خانه ای سوخته بال و پرش از غم ولیکن ناتوان دور شمعِ عسگری پر می زند پروانه ای شهادت امام حسن عسکری تسلیت باد
به سند معتبر از محمد بن حسین روایت شده است که حضرت امام حسن عسکری(ع)در روز جمعه هشتم ماه ربیع الاول سال260ارت وقت نماز بامداد به سرای باقی رحلت فرمود،ودر همان شب نامه های بسیار به دست خود به اهل مدینه نوشته بود ،در آن وقت نزد حرت حاضر نبودمگرجاریه آن جناب که او را صیقل می گفتند و غلام آن جناب که او را عقید می نامیدند وآن کسی که مردم بر او مطلع نبودند یعنی حرت صاحب الامر(عج).عقید گفت :درآن وقت امام حسن (ع)آبی طلبید که با مصطکی جوشانیده بودند و خواست که بیاشامد و چون حاضر کردیم ،فرموداول آبی بیاورید که نماز کنم .چون آب آوردیم ،دستمالی در دامن خود گسترد و وضور ساخت و نماز بامداد را ادا کرد و قدح آب مصطکی که جوشانیده بودند گرفت که بیاشامد ،از غایت ضعف و شت مرض دست مبارکش می لرزید و قدح بر دندان های شریفش می خورد ،چون آب را بیاشامید و صیقل قدح را گرفت روح مقدسش به عالم قدس پرواز نمود.شهادت آن حضرت را اکثر محدثان هشتم ماه ربیع الاول سال دویست شصتم هجرت دانسته اند و بعضی گفته اند که مدت امامت آن حضرت شش سال بود.
ابن بابویه و دیگران گفته اند که معتمد آن حضرت را به زهر شهید کرد.
منبع:علامه مجلسی(تاریخ زندگانی چهارده معصوم(علیهم السلام))،جلاءالعیون،علامه مجلسی، چاپ چهارم،تهران:آدینه سبز،1386،ص997
انگور می دهند که قربانی ات کنند
لازم نکرده دعوت مهمانی ات کنند
صدها رواق در جگرت زهر باز کرد
می خواستند آینه بندانی ات کنند
هر شب تو بر غریبی خود گریه می کنی
مردم اگر چه سجدهی سلطانی ات کنند
تو نو به نو برای خودت گریه می کنی
در صحن کهنه گرچه چراغانی ات کنند
وقتی خدا غریبی ما را نگاه کرد
فرمود تا حسین خراسانی ات کنند
زن های طوس مثل زنان بنی اسد
جمعند تا عزای پریشانی ات کنند
معصومه را به همرهی خود کشانده ای
تا قبله گاه زینب ایرانی ات کنند
*محمد سهرابی*
**
