از زمان های گذشته تاکنون ، سنت نظافت و شتشویی هجره ها و اتاق های حوزه جز وظایف نانوشته و افتخاری طلبه ها بوده است .

کسانی که با فضای طلبگی آشنایی دارند با این مطالب که نوشته می شود مانوس ترند .

در واقعه روحیه اخلاص و تواضع طلاب همواره این چنین تقاضا می کرد که علاوه بر اینکه از لحاظ علمی ( از طریق مباحثه) به یکدیگر کمک کنند از لحاظ مادی و ظاهری هم کمک کننده یکدیگر باشند .

فضای دوستی و زندگی با هم مباحثه ای ها و هم هجره ای ها باعث می شد که مانند اعضای یک خانواده در کنار هم مواظب یکدیگر و یاری کننده هم باشند .

و در این راستا نظافت حوزه ها مانند نظافت و گرد گیری مساجد قبل از ماه رمضان از افتخارات هر طلبه بود .

این سنت باعث می شد که فضای دوستی و الفت بیشتری بین طلاب ایجاد شود و طلاب جدید هم با دیگر طلاب آشنا شوند و صفات رذیله اخلاقی مانند عجب و غرور و تکبر هم برچیده شود و به جای آن تواضع و محبت و احسان جایگزین شود  و به نوعی تمرین عملی اخلاقیات نیز صورت پذیرد.

این فضا و سنت متاسفانه چندی است که در برخی از حوزهها که زیاد از حد به دانشگاه ها و موسسات آکادمیک شبیه شده است ، کم رنگ شده است.

اما چه خوب است که دوستان طلبه با انتشار این متن دوباره این سنت را در آستانه شروع ترم جدید احیا کنند که برکات آن بی شک کم نخواهد بود.