امید نا امیدان...
30 خرداد 1391
وقتی به هرکه دل می بندم نا امید می شوم …وقتی به هر که اعتماد می کنم رسوا می شوم …وقتی که ناگهانی بندهای دلم پاره می شود…وقتی در غروب های غم انگیز جمعه دلم می گیرد…وقتی همه پل های پشت سرم را شکسته می بینم …وقتی حتی عزیزترین کسانم مرا نمی بینند وبی پروا می شکنند آیینه محبت و دوست داشتنم را…آنگاه به یاد تو می افتم که گفتی:….