حدیثی از امام باقر(در مورد زهد) و تحلیل آن
هاشم می گوید : مردی از امام باقر (ع) در مورد زهد و پارسائی سوال نمود؟ حضرت فرمودند: آگاه باش ! زهد و پارسائی در آیه ای از کتاب خدای متعال آمده است که برای آن چه از دست داده اید متأسف نشوید و به آن چه به شما داده است دل بسته و شادمان نگردید. (- محمد باقر ، مجلسی ،بحارالانوار ، ج67 ، ص 210 ، ح5 .)
*تحلیل سخن امام
امام باقر (ع) در این کلام نورانی ، معنای زهد را نداشتن دلبستگی و تعلق به دنیا و مادیات دانسته اند نه عدم بهره مندی از دنیا . تصور برخی افراد از معنای زهد همواره چنین بوده است که زاهد به معنای کسی است که از دنیا بی بهره بوده و در فقر و تنگ دستی به سر می برد، حال آن که امام در توضیح معنای زهد به حقیقتی عالی تر اشاره نموده اند و آن این که انسان در حال بهره مندی از دنیا به آن وابسته نباشد و در زمان از دست دادن دنیا نیز غمگین نشود . به بیان دیگر طبق سخن امام زهد حالتی روحی است که انسان با به دست آوردن آن در مقابل ثروت و یا فقر دچار تزلزل نشده و صلابت روحی خود را حفظ نموده و تنها به خداوند اتکا می نماید .(برگرفته از تحقیق پایانی سرکار خانم آمنه بازیار)