روز پنج شنبه 17 دی دومین جلسه اخلاقی اساتید حوزه های علمیه خواهران با علمای شهر برگزار شد . 

این دیدار در محل حوزه رضویه در حضور عالم اخلاق حضرت آیت الله علی اصغر دستغیب برگزار گردید .

ایشان موضوع هدایت و علم را محور سخنرانی خویش قرار دادند

و ضمن بیان 32 سوره مائده ( مَنْ قَتَلَ نَفْسَا بِغَیرِ نَفْسٍ أوفَسادٍ فِی الأَرضِ فَکانَّما قَتَلَ النَّاسَ جمیعاً وَ مَنْ أَحْیاها فَکأَنَّما اَحیا النَّاسَ جمیعاً) به تفسیر و تاویل این آیه پرداختند.

ایشان در تفسیر ظاهری این آیه

با استناد به روایت امام صادق (علیه السلام) منظور از احیاء را نجات آدمیان از غرق شدن و حرق( سوختن) بیان کردند.که احیاو نجات یک انسان مانند نجات همه بشریت است و بر عکس کشتن یک نفر به مثابه قتل همه بشریت است ؛ چرا که بنی آدم و ترکیب جامعه مانند ترکیب بدن است که اگر عضوی آسیب ببیند مثل آسیب خوردن همه جامعه است.  ولی شدت اثر وارد بر جامعه ، بنا بر شخصیت و ظرف وجودی فرد از دست رفته متفاوت است .

در ادامه ایشان به بیان تاویل این آیه پرداختند:

که باز با استناد به سخن امام صادق فرمودند که تاویل این آیه بسی عظیم تر از تفسیر آن است و آن مساله هدایت است. که اگر کسی انسانی را از تاریکی و گمراهی نجات دهد کانه همه جامعه را نجات داده و بر عکس…

پس مساله هدایت بسیار مهم و  کار انبیاء و اوصیا ست . اما این هدایت در مرحله اول به دست خدا و سپس انبیا الهی است و پیامبران ابزار هدایت هستند.

(با استناد به این روایت قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُۆْمِنِینَ علیه السلام بَعَثَنِی رَسُولُ اللَّهِ ص إِلَى الْیَمَنِ فَقَالَ یَا عَلِیُّ لَا تُقَاتِلَنَّ أَحَداً حَتَّى تَدْعُوَهُ إِلَى الْإِسْلَامِ- وَ ایْمُ اللَّهِ لَأَنْ یَهْدِیَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى یَدَیْكَ رَجُلًا خَیْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَیْهِ الشَّمْسُ وَ غَرَبَتْ وَ لَكَ وَلَاۆُهُ یَا عَلِی«وسائل الشیعه ج 15 ص 43»)

 ای علی، با هیچ كس جنگ نكن تا این كه او را به اسلام دعوت كنی و به خدا سوگند اگر یك نفر به دست تو هدایت شود، برای تو بهتر از آن چیزی است كه خورشید برآن می تابد، در حالی كه ولایت تو را پذیرفته باشد.

اما این هدایت و خواست الهی در انتخاب مهتدین به ویژگی ها و ظرفیت های ایجادی توسط خود اشخاص بر میگردد و آن هدایت و خوبی همان  نقطه ی نور علمی است که خدا در دل مهتدین خواهد انداخت.

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع “إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً بَيْضَاءَ فَجَالَ الْقَلْبُ يَطْلُبُ الْحَقَّ ثُمَّ هُوَ إِلَى أَمْرِكُمْ أَسْرَعُ مِنَ الطَّيْرِ إِلَى وَكْرِهِ‌ محاسن برقی”

بعد از این مطالب حضرت استاد به بیان عوامل هدایت پرداختند: که این عوامل به دودسته عوامل داخلی و خارجی تقسیم می شود.

عوامل داخلی همان کسب سواد و دعا و نیایش به ویژه نماز در دل شب و خواندن نافله هاست.

و عوامل خارجی دعای خیر پدر و مادر و یا حتی اجداد می باشد.

و موانع هدایت :

هوا و هوس است . ( «کیف یستطیع الهدی من یغلبها الهوی- امیر المومنین - نهج البلاغه)