ارتباط دوستانه اینترنتی به ویژه دوستی های دختران و پسران در فضای چت که بعضاً ممکن است به ازدواج اینترنتی نیز ختم شود ،حرکت با چراغ خاموش و بی سر و صدا است و آنها ترجیح می دهند پیش از آنکه کسی را انتخاب کنند او را در سکوت بشناسند ؛البته شکستن این سکوت ،کار بر جوان سخت می کند.
پسر یا دختری را تصور کنید که دقیقاً بر مبنای خیال از پشت 2 مانیتور ،رشته های ارتباط با همدیگر را می تنند،اما متوجه نمی شوند این رشته ها آنقدر متراکم و حقیقی نیست که تاب وزن واقعیت را داشته باشد ،در واقع ذهن دختر یا پسر در لحظه چت ،تصویر ذهنی را با تصویر عینی اشتباه می گیرد .
از سوی دیگر اعتیاد به این تصویر ذهنی حاصل از وقت گذرانی در دنیای مجازی ،فرد را از دنیای واقعی و دغدغه هایش از جمله کار ، تحصیل ،تفریح و مسئولیت های دیگر باز می دارد.او مجبور است تا پاسی از شب ، چشم هایش را به مانیتور بدوزد و صبح فردا را با احساس خستگی ،خمودگی و ضعف آغاز کند.
این روزها استدلال کار برانی که در فضای اتاق های چت به جستجوی دوست می گردند؛حول محور آشنایی با دنیای تازه ،کسب تجربه و ایجاد زمینه ای برای شناخت و آشنایی بیشتر بین دو جنس مخالف می چرخد:«می خواهم خودم انتخاب کنم ؛پس لطفاً منو از خطر نترسون ،بیا فرار کنیم.»
بررسی پرونده های ارجاع شده به آگاهی به ویژه در بخش پرونده های مربوط به فرار دختران از خانه ، بیانگر این است که در بیشتر موارد ، دخترانی که به دلیل شرایط نامناسب خانوادگی ،خانه را ترک کرده اند ، پای پسر که بیرون از محیط خانه در شهر دیگری انتظارشان را می کشیده تا با یکدیگر به شهر یا کشور دیگری فرار کرده و آنجا زندگی مشترک خود را تشکیل دهند ،در میان بوده است.
وعده های رنگارنگ و فریبند ه ای که در زندگی بسیاری از دختران یا حتی زنانی که به این امید ، خانه را ترک می کنند ، در همان چند روز اولیه حضور در خیابان رنگ سراب به خود می گیرند و دختران جوان خیلی زود می فهمند که تمام آن حرف ها و آرزها ی رنگارنگ و دلنشین که از زبان مرد رویاهایشان می شنیدند ،فریبی بیش نبوده است.