فرازهایی از بیانیه گام دوم انقلاب
کشور ما در یک برهه تاریخی بسیار تلخی، بر اثر سو رفتار سیاستمداران و مدیران کشور،حسابی از قافله علم عقب افتاد، ما باید آن را جبران کنیم. ما تا وقتی که برسیم به آن قله ایی که باید رسید، هنوز فاصله زیادی داریم. ما در جای شایسته خود نیستیم ؛ ما در این«گام دوم» باید به نقطه اوج برسیم.
«عرض من این است که آنچه در گام دوم انقلاب باید اتفاق بیفتد اولاً شناختن و جدی گرفتن داشته‌های خود [است] … ثانیاً، آفت‌ها را بشناسیم، فسادها را بشناسیم، راه‌های رخنه دشمن را بشناسیم و در مقابل آنها به‌طور جدی ایستادگی کنیم. امروز گام دوم انقلاب این است: شناختن ظرفیت‌ها و مزیت‌ها و استفاده از آنها، و شناختن فسادها و رخنه‌ها و کمبودها و مشکل‌ها و سینه سپر کردن برای حل آنها.» بیانات مقام معظم رهبری(8/3/1398)
تلاش آنها [دشمنان] این است که نگذارند اراده‌ی ملّت ایران برای پیشرفت، برای مقابله، برای ایجاد جامعه‌ی اسلامی و تمدّن اسلامی شکل بگیرد؛ می‌دانند اگر این اراده شکل گرفت، بدون تردید تحقّق پیدا خواهد کرد.» نخستین توصیه من امید و نگاه خوش‌بینانه به آینده است.
بدون این کلید اساسی همه قفل‌ها، هیچ گامی نمی‌توان برداشت… سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعال‌ترین برنامه‌های آنان، مایوس‌سازی مردم و حتی مسئولان و مدیران ما از آینده است… شما جوانان باید پیشگام در شکستن این محاصره‌ی تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای ترین جهاد شما است.»
جوان‌ها باید شانه‌شان را زیر بار مسئولیّت‌های دشوارِ کوچک و بزرگ بدهند؛ علاج مشکلات کشور این است. ما در گام دوّم انقلاب بایستی حرکت کشور را بر دوش جوان‌ها قرار بدهیم همچنان که در گام اوّل در دوره‌ی انقلاب هم هدایت را امام می‌کرد امّا حرکت را و موتور پیشرفت را جوانان روشن می‌کردند، حرکت را آنها به وجودمی‌آوردند.
برای برداشتن گام‌های استوار در آینده، باید گذشته را درست شناخت و از تجربه‌ها درس گرفت. اگر از این راهبرد غفلت شود، دروغ‌ها به جای حقیقت خواهند نشست و آینده مورد تهدیدهای ناشناخته قرار خواهد گرفت.»
ایران از نظر ظرفیّتهای استفاده‌نشده‌ی طبیعی و انسانی در رتبه‌ی اوّل جهان است. بی‌شک شما جوانان مؤمن و پُرتلاش خواهید توانست این عیب بزرگ را برطرف کنید. دهه‌ی دوّم چشم‌انداز، باید زمان تمرکز بر بهره‌برداری از دستاوردهای گذشته و نیز ظرفیّتهای استفاده‌نشده باشد و پیشرفت کشور از جمله در بخش تولید و اقتصاد ملّی ارتقاء یابد.
