چكيده

اسراف به معناي تجاوز نمودن از حدود و موازين الهي و خروج از حد وسط در هر كاري كه انسان انجام مي دهد، مي باشد و شامل هر نوع زياده روي در كميت و كيفيت است.
انجام اين تحقيق زمينه اي براي آشنايي افراد با اسراف و انواع آن، و وسيله اي براي پيشگيري و نجات جامعه و اصلاح بهينۀ مصرف مي باشد. لذا انجام این تحقیق زمینه ای برای بالا رفتن آگاهی افراد جامعه از زیانها و خطراتی که دامن گیر جامعه اسلامی می گردد، است.
براساس آيات و روايات، اسراف عمل حرام و از گناهان كبيره مي باشد.
اسراف امري نسبي است، يعني به مقتضاي شرايط زماني و مكاني و جوامع و شأن افراد متغير است وليكن ضايع كردن مال و خرج كردن آن در مصارف حرام و مصرف مال در آن چه به بدن ضرر مي رساند، در جميع حالات حرام مي باشد.
اسراف انواع مختلفي دارد كه شامل اسراف در خوردن و آشاميدن، انفاق، قصاص و قتل، قدرت طلبي، اموال يتيمان، امور جنسي، تبذير و اتلاف مال، فرمان نبردن و تجاوز از حريم الهي مي باشد. و انواع ديگر آن در اجتماع، شامل تجمل گرائي، اعتياد به مواد مخدر، مصروف مشروبات الكلي، رقابت هاي تسليحاتي و زياده روي در آب و برق مي باشد.
عمل اسراف، زيان هاي فردي و اجتماعي دارد كه از جمله حق ناشناسي و كفران نعمت الهي، مبتلا شدن به انواع بيماري ها، فقر، سقوط اخلاق و ايمان، اختلاف طبقاتي و كاهش توليد را به دنبال دارد.
راه هاي مبارزه با اسراف شامل: رعايت اعتدال در همه اعمال، از بين بردن عوامل مولّد اسراف، الگو گرفتن از افراد متعادل، توجه به كيفرهاي دنيوي و اخروي، تقويت وجدان، نظارت همگاني و مجازات از طريق قوه قضائيه مي باشد.
نوع منابع اين تحقيق شامل كتب اخلاقي، تفسيري و روايي مي باشد و براساس روش، يك تحقيق كاربردي، توصيفي و اخلاقي است.
واژگان كليدي: اسراف، افراط، تبذير، تجاوز، اعتدال، ميانه روي، مصرف، الگو، حدود، قوانين.

استاد راهنما
حجه الاسلام مجيد حسين زاده

استاد داور
سركار خانم فلاح زاده

پژوهشگر
نجمه حسين زاده شيرازي