بهترین تفسیر نهضت حسینی را سخنان و نامه های خود آن حضرت علیه السلام به عهده دارد و چون آن حضرت در وصیت نامه ی رسمی اش راز نهضت خود در ادامه ی راه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علیه السلام بیان کردند، تفسیر نهضت آن حضرت علیه السلام بدون آشنایی کامل به سیره ی امیرمومنان و سیره ی رسول اکرم صلی الله ممکن نیست؛ «و أسیر بسیرة جدی و أبی علی ابن ابی طالب »[1]
سیره ی حضرت علی ابن ابی طالب علیه السلام همان سیره ی رسول اکرم صلی الله بود، نه جدای از آن؛ زیرا آن انسان کاملی که به منزله ی جان رسول اکرم صلی الله است، روش او نیز همان سیره ی رسول اکرم صلی الله خواهد بود. اگر بخواهیم سیره ی علی ابن ابی طالب را تحلیل کنیم، باید سیره ی مبارک رسول اکرم صلی الله را تحلیل نماییم و سیره ی رسول اکرم صلی الله را نیز پیش از هر چیز باید قرآن تبیین کند؛ چون رسول اکرم صلی الله هم مفسر علمی قرآن است و هم مفسر عملی آن.[2]

1-بحار الانوار، ج44، ص 329.
2-جوادی آملی، شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی،چاپ چهارم، قم؛ اسراء، 1386، ص 15.