شب که می شود دلم هوایت را می کند، امشب سَری به آسمان دنیا زدم،همین چند لحظه ­ی پیش! نگاهم که به ماه زیبا افتاد، به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی­ ات بر سینه ی آبی آسمان خالیست…

مولاجان:
به ماه گفتم: هر چقدر هم که زیبا باشی باز هم سهمت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس !
اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند تو را شرمنده می­کند !

خورشیدی دارم که سهمش تمام هستی است !
هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد !
در گوشه ی نگاهش، به وجودش، هستی برپاست و به اشاره اش روزگار می گردد…
دلتنگت شدم…
می­خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه بر محضرت روانه کنم تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا بی نهایت دوستت دارم
مولای من:

می دانم اللهم ­عجل ­لولیک ­الفرج­ هایم خالص نیست، اما تو بپذیر…
دل این منتظره گناه کار به کرم تو خوش است!
می­دانم که مولایی دارم که مهربان تر از پدر و مادرم است و همین مرا به امید وا می دارد.
امید من!
با تمام وجود می گویم: ((اللهم عجل لولیک الفرج))

منبع: دل نوشته طلبه خانم هانیه سجادی

به خانمها توصیه مینمایم، عوض آنکه وقت خود را صرف خرافات و کارهای بیمعنا میکنید، چشم دل باز کنید و پس از تهذیب اخلاق، درطریق تحصیل معرفت و رضای حقتعالی بکوشید و به این واسطه، دل و قلب خود را جلا دهید.اگر چه تحصیل معرفت و محبت به حقتعالی و طریق قرب او کار کوچکی نیست و صنف زن به جهاتی ضعیفتر و ناتوانتر از صنف مرد به شمار میرود، لکن از آن طرف، زن اگر با کمال متانت و استقامت، جدیت نماید و در طریق رضای حق بکوشد، زودتر درِ رحمت را بر روی او میگشاید، زیرا که به جهاتی راه او به حق نزدیکتر است و این طریق پر پیچوخم و این راه دور و دراز را بهتر میتواند طی نماید.

منبع:سرو ناز( هفتصد و پنجاه کلمه در اخلاق و سیر و سلوک الی الله) از عارفه مجتهده، حکیم متألّهه حاجیه خانم امین ( بانوی ایرانی )، تألیفِ م . الف ، ص 95، نشر تراث.

کسانی که سال ها با فرهنگ غربی ارتباط، رفت و آمد، مبادله و حتی نسبت به آن حسن نظر داشته‌اند می‌گویند که امروز دنیای غرب در سطوح حسّاسش تشنه‌ی اسلام است. دانشمندان، متفکرین، انسان‌های با وجدان، روشنفکران و جوانان که بخش‌های حسّاس پیکره‌ی جوامع غربی هستند امروز تشنه‌ی مکتب و درسی از زندگی هستند که آن‌ها را از هزاران دشواری واقعی زندگی نجات دهد. دردی که امروز گریبان جوامع مادی دنیا و تمدن غربی را گرفته‌است، عدم اطمینان، عدم آرامش، عدم نقطه‌ی اتّکای روحی، عدم اُنس و تواصل بین انسان‌ها، احساس غربت و انکسار است، مشکلاتی که در اوج ثروت و شهرت، یک نفر را به خودکشی وادار می‌کند. بخش‌های حساس جوامعی که این دردها را بیشتر احساس می‌کنند چشم انتظارند که دست نجاتی بیاید و آن‌ها را از این حالت نجات دهد. در آن جاهایی که آگاهی هست، چشم‌ها به اسلام دوخته شده است. البته عده‌ای از آن‌ها آگاهی ندارند و اسلام را نمی‌شناسند، اما زمینه‌ی گرایش به اسلام را دارند. یکی از اندیشمندان ایرانی خود ما گفته بود که(( امروز غرب در جست و جوی چهره‌هایی مثل شیخ انصاری و ملاصدرا است)). زندگی، معنویات و ارزش‌های آن‌ها، امروز چهره‌های غربی و متفکرین غربی را جذب می‌کند. منبع لبریز این حقایق و ارزش‌ها، معارف اسلامی و در قله و اوج این معارف، معرفت عاشورایی است. قدر این‌ها را باید دانست. ما حالا می‌خواهیم این معارف را در مقابل چشم مردم دنیا قرار دهیم.

منبع: دوران جدید عالم( گفتمان انتقادی انقلاب اسلامی در شناخت تجدّد بر اساس بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (‌مد‌ظلّه‌العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی، به کوشش سعید اشیری) ، ص79-81 ، انتشارات انقلاب اسلامی.

[ ای مرید راه آخرت!] بهشت و جهنم فعلا موجودند، نه اینکه چنانچه بعضی گمان کرده‌اند بعداً در قیامت موجود می‌شوند، زیرا که سبب وجود بهشت، همان ایمان واقعی و تقوا و عمل صالح است که اهلش در همین عالم دارا می‌باشند و اسباب جهنم از زنجیرهای هفتاد زرعی که فرموده: ( ذَرعُهَا سَبعُونَ ذِرَاعاً) سوره حاقه، آیه 32 و غل‌ها و آتش سوزان که ناشی از متابعت دنیوی و هوا و هوس و مخالفت مولا که در این عالم به صورت عیش گوارا می‌نماید؛ لکن وقتی پرده‌ی طبیعت عقب رفت و در قیامت که هر چیزی به حقیقت خود ظاهر گردید، اشقیا می‌بینند این همان غل و زنجیری است که خود در دنیا تهیه نموده‌اند.
چون سبب بهشت و جهنم، اعمال و اخلاق خود انسان است و وقتی سبب، تحقق یافت، مسبّب نیز تحقق پذیرد؛ پس، از اینجا معلوم می‌شود که بهشت و جهنم از همین عالم به وجود آید و بهشت، در باطن و حقیقت بهشتیان در معنا نه در صورت، موجود است و نیز جهنم، در معنا نه در صورت، در باطن جهنّمیان نهفته و محیط بر آنان است و در قیامت صورت گرفته، ظاهر می‌گردد.
منبع:سرو ناز( هفتصد و پنجاه کلمه در اخلاق و سیر و سلوک الی الله از عارفه مجتهده، حکیم متألّهه حاجیه خانم امین ( بانوی ایرانی )، تألیفِ م . الف ، ص 382 و 383، نشر تراث.

علی بن میمون گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: … اگر کسی را جای خودش بفرستد، جایز است؟ فرمودند: (( بله، ولی رفتن خودش در نزد پروردگارش پر اجر و ثواب‌تر است. پروردگارش مشاهده می‌کند که او شب را به بیداری و روز را به تعب و سختی می‌گذراند، و به او نظر لطف و مرحمتی می‌نماید؛ نظری که با آن، فردوس اعلی در جوار پبامبر و اهل بیتش بر او واجب می‌شود. پس اهل زیارت باشید و در انجام دادن آن از یکدیگر سبقت بگیرید)).
منبع: شهید اشک( تلخیص و ترجمه‌ی کتاب قتیل العبره)، سید محمد حسین میرباقری، ص 500، به نقل از کامل الزیارات، ص295 و بحار الانوار، ج98، ص12.