گاهی اگر وقت کنیم و نگاهی به زندگی خودمان بیندازیم … اگر فیلم سینمایی زندگی امان را یکبار با حوصله از اول تا به آخر مشاهده کنیم . نقش یک نفر را خیلی کم رنگ یا خیلی پر رنگ تر خواهیم دید …

برای بعضی آدم ها این نقش همیشه پر رنگ است  برای بعضی مثل یک خط ممتد و برای بعضی مثل نقطه چین و برای بعضی خط چین… آری منظورم همانی است که شما فکر می کنید نقش خدا…!!!

چقدر در زندگی امان نقش دارد و چقدر حاضریم به او اعتماد کنیم و گهگاه سکان کشتی زندگی امان را به صاحب و مالک اصلی اش بسپاریم …

چقدر حاضریم تو کل کنیم ؟

آیا ما انسان با توکلی هستیم؟؟؟ برای دانستن این موضوع بد نیست نگاهی به کلام متوکلین بیندازیم و ببینیم از منظر آنان توکل چه نشانه هایی دارد:

نشانه ‏هاي توكل

توكل داراي علائم و نشانه ‏هايي است كه در روايات متعدد به آنها اشاره شده است و در صورت ظهور آنها، انسان مي‏تواند مطمئن شود كه به اين مرحلة عالي رسيده است . جبرئيل در پاسخ پيامبر (ص) نشانه‏ هاي توكل را اينگونه بيان مي‏كند :

 «فَاِذا كانَ العَبدُ كَذلِكَ لَم يَعمَل لِاَحدٍ سِوَي اللهِ وَ لَم يَرجُ وَ لَم يَحَف سِوَي اللهِ وَ لَم يَطمَع فِي اَحَدٍ سِوَي اللهِ»[1]

 «يعني وقتي انسان داراي توكل شد براي كسي جز خدا كاري نمي‏كند، جز به خدا اميد ندارد و از غير خدا نمي‏ترسد و چشم طمع به كسي جز خدا ندارد ».

 مولا امير المؤمنين (عليه‏السلام)  در بيان نشانه توكل مي‏فرمايد :

«حَسبُكَ مِن تَوَكُّلِكَ آَن لا تَرَي لِرِزقِكَ مُجرِياً اِلّا الله سُبحانَهُ»[2] « از توكل تو همين بس كه غير خدا را روزي رسان خود نداني» .